‘Wat kom jij dan doen?’ vraagt de pimpelmees verbaasd als ik contact leg.Na mijn uitleg gaat hij er ‘lekker voor zitten’.
Het is een heel open dier. Hij vertelt dat hij niet zo’n groot leefgebied heeft en graag op een vaste plek zit.
Ik vraag hem wat hij van het nestkastje vindt en krijg door dat het een mooi beschut hok is. Die beschutting is fijn want het zijn fragiele vogels die deze beschutting goed kunnen gebruiken.
Hij vertelt tuinen van mensen leuk te vinden. Hij houdt van gezelligheid en ik krijg een soort kneuterig gevoel door.
‘Mensen genieten vaak van ons nest. Het is een beetje samen uitbroeden,’ volgens hem.
Het in- en uitvliegen geeft drukte maar ook vreugde. Hij vindt het niet vermoeiend.
Hij geeft me weer de indruk van lichte, vrolijke vogels die op mensen gericht zijn.
Hij ziet zichzelf als ‘een cadeautje’ naar mensen.
Als ik het gesprek afsluit, hoor ik: ‘Gezellig dat je er was!’
De tweede foto is van een van de jonkies. Volgens de fotograaf vloog er een tegen zijn ruit en de anderen richting buurkatten ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten