vrijdag 8 mei 2009

De merel


De merel blijft op afstand maar is wel nieuwsgierig als ik contact met hem maak.
Ik vertel hem dat ik erg mijn best heb moeten doen om een merel te fotograferen. Ze vlogen steeds weg.
‘Wij zijn snel,’ hoor ik.
De merel vertelt dat ze van mensen houden maar wel op afstand.
‘Wij zingen graag voor mensen. Wij vrolijken de wereld op maar zijn ongrijpbaar.’
Hij laat weten dat ze lieflijkheid brengen. Met hun mooie geluid maken ze de wereld lichter.
‘Mensen kunnen ons niet bezitten. Wij geven mensen maar zij kunnen ons niet nemen.’
Hij vertelt nogmaals dat ze graag zingen voor mensen.
‘Het geluid dringt door maar wij blijven uit de cirkel van mensen. Dat is de reden van het steeds wegvliegen.’
Meer heeft de merel niet te vertellen.

1 opmerking:

  1. Hallo Piek

    OOOOOOOOh wat leuk, wat fantastisch!!!!
    Moet ook erg veel denken aan wat Tanis vertelde laatst op de Ijssel en wat ze in haar boek Een zomer met het kleine volkje schrijft.
    Alles is bewustzijn. Het is goed dat ik niet bij haar workshop over elementwezens kon zijn, want daar ben ik nog lang aan toe. Wellicht ga ik me nu wel meer concentreren op dieren. Er zijn bij ons echt te veel slakken en kevertjes, maar ik kan ze toch niks aandoen. Is dat het begin van bewustzijn.
    Ben erg benieuwd naar de reactie van een zwaluw en een ooievaar. Van die kunstvliegers.
    Groetjes Sigrid en Bart

    BeantwoordenVerwijderen