De linker meeuw op de foto laat veel gevlieg en veel beweging zien. Hij presenteert zich als een soort ‘stroper’.‘Ik lust veel, ik zoek overal naar iets eetbaars. Het is een spel om te zien wat mensen achterlaten.’
Hij geeft me het idee van shoppende vrouwen op koopjesjacht en zegt dat je als meeuw nieuwsgierig moet zijn. Met een teruggetrokken karakter red je het niet.
Hij vertelt dat het heel verrassend is wat mensen allemaal weggooien.
Ik hou hem het beeld voor van het verschil tussen zomer en winter.
'’s Winters zijn hier actieve mensen. Ze lopen, ze denken, ze praten. ’s Zomers is er een luie sfeer/energie,’ legt hij uit.
Ik vraag hem of ze net als kraaien zijn maar hij vindt dat meeuwen vriendelijker zijn.
‘Wij zien mensen meer als spel, als samenwerking. Wij hebben niet die vijandelijke basis die kraaien hebben.’
Volgens hem komt dat door de vrijheid van de zee.
‘Met de zee alleen redden wij ons ook wel. Daarom kunnen wij de mensen losser, met meer humor bekijken. Wij vermaken ons met mensen.’
Ik zeg hem dat degene die de foto opstuurde erbij schreef dat hij echt voor de foto ging staan.
‘Ik vermaak me met mensen!’ laat hij nogmaals weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten