De libelle (juffer)

De libelle laat meteen weten niet zoveel tijd te hebben maar wil me wel even te woord staan.
Hij vertelt dat het grootste accent op hun hoofd ligt.
Hun lijf is net als de staartveren van een pauw.
‘Wij slepen veel mee. Dat lijf maakt ons bijzonder. Daarom kijken mensen naar ons. Ze vinden ons mooi. Sierlijk. Ze zeggen: “O! Een libelle!”.’
De libelle laat weten wel een beetje ijdel te zijn. Ze zijn graag mooi en brengen graag vreugde en blijdschap door hun aanwezigheid.
Zoals hij me dat laat voelen/ervaren, moet ik glimlachen.
‘Zie je, als mensen blij zijn, zijn wij ook blij.’
Ik vraag hem of hij nog wat te zeggen heeft.
Hij adviseert niet zo ingewikkeld te doen. ‘Geniet! Wij zijn een traktatie voor het oog. Ook de natuur geniet van ons.’