In onze ondiepe vijver in de tuin op de boot hebben een aantal kleine visjes de winter overleefd.
Met een van die visjes leg ik contact.
‘Ik ben wel klein, maar ook héél snel! Ik kan heel hard wegschieten!’
Ik vraag hem wanneer hij wegschiet. ‘Wanneer ik wil!’
Hij laat een enorme vrolijkheid zien over zijn snelheid en laat me merken dat dat zijn grootste plezier is.
‘Ik kan heel snel en heel hard!’
Het lijkt een vrolijk opscheppertje, zoals hij me steeds zijn snelheid laat zien.
Ik vraag hem wat hij van de slak vindt.
‘De slak is een slome. Ik ben veel sneller.’
Hij gaat weer spelen en is helemaal blij. Dit heb ik vaker meegemaakt met jonge dieren. Zorgeloze jeugd …
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten