De vliegen

We hebben nogal wat vliegen in het schip. Als ik contact maak met ze, is er één vlieg die zich op een soort verhoging aan me presenteert en het woord neemt.
Ik heb een nogal lastig onderwerp met hem te bespreken en begin stuntelend over met hoeveel ze zijn.
Meteen haakt de vlieg in: ‘Dat is maar hoe je het bekijkt.’
Dat is natuurlijk waar maar ik ga door met mijn verhaal. Ik vertel hem dat ik ze vriendelijk wilde vragen het schip te verlaten maar door de komst van een jonge zwaluw komt de zaak anders te liggen. De zwaluw heeft voer nodig en ik geef het beeld dat we daar de vliegen ook voor zouden willen gebruiken.
‘Dat kan,’ antwoordt hij rustig.
Ik had onderhandelingen verwacht en vraag of ik het goed begrepen heb dat ze akkoord gaan met de keus om als voedsel te dienen of het schip te verlaten.
‘Dat klinkt heel redelijk,’ hoor ik weer met dezelfde kalmte.
De vlieg legt me uit dat tot voedsel dienen heel anders is dan in de prullenbak verdwijnen. Bovendien, zo redeneert hij, kunnen ze weer als vlieg terugkomen. De circle of life.
Voor de allerzekerste zekerheid vraag ik nog eens of ze akkoord gaan.
‘Misschien wil een vlieg nog wel even doorgaan en vertrekt hij uit het schip,’ zegt de vlieg.
Ik vraag of vliegen individueel bewustzijn hebben of alleen groepsbewustzijn en krijg door dat een vlieg hoogontwikkeld is. Dat had ik in een vorig gesprek ook al ervaren (zie De vlieg).
Ook nu krijg ik een waardig gevoel door. De vlieg laat me ervaren een ruim bewustzijn te hebben dat in verbinding staat met het licht.
Nogmaals verzekert hij me dat de vliegen die blijven tot voedsel willen dienen.
‘Het gaat om het elkaar dienen,’ constateert hij en hij sluit af met de woorden: ‘Het is verteld.’
Het laatste beeld dat ik van hem krijg is een heel sereen paars/blauw licht om hem heen.
En nee, dat is niet het nare blauwe licht van zo’n lamp die vliegen aantrekt en doodt.