Wanneer laat je zo’n vogeltje nou vliegen??
Het is de hele dag onderwerp van gesprek. We bekijken de buienrader, proppen Henkie nog zoveel mogelijk vol met krekels, ik laat hem thuis als ik boodschappen ga doen om alvast te wennen aan het naderende afscheid en neem hem weer bij me zodra ik terug ben.
Henkie’s gedrag verandert, hij wordt weer groter.
Als hij gevoerd wordt kijkt hij veel meer rond en strekt zich meer uit.
Zijn nest, mijn trui, beschouwt hij als één groot wandelgebied. Ik moet hem van diverse plekken terughalen en soms heb ik zelfs hulp van een huisgenoot nodig als ik hem niet te pakken kan krijgen.
Het poepen zou ik kunnen opvangen als ikzelf alert genoeg zou zijn. Hij zoekt ‘de rand van het nest’, wiebelt met z’n kontje en spuit dan een straal naar achteren. Maar vaak verwar ik zijn kontdraaierij met verzitten.
Aan zijn geur is ook te merken dat hij ouder wordt. Sinds twee dagen herinnert zijn geur me aan een jonge kraai die we ooit aan boord hadden. Tot voor twee dagen rook ik Henkie eigenlijk niet zo.
En wat een heel goed teken van groter worden is, is dat hij zijn krekels soms niet wil. Jonge zwaluwen schijnen de laatste dagen in het nest geen voedsel meer aan te nemen van de ouders. ‘Zelluf doen.’
Alles met elkaar lijkt het ons dus goed om Henkie te laten uitvliegen.
We gaan weer het veld op en willen hem de lucht in gooien. Maar Henk bekijkt het es vanaf mijn hand, draait zich om en kruipt weer terug in mijn trui.
We gaan maar naar huis. Als we net binnen zijn, begint het te regenen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten