Vandaag is mijn hele dag in beslag genomen door Henkie.Door onverwachte krekelsterfte hadden we te weinig voeding. En toen ik om 9 uur in de dierenwinkel kwam, bleek dat ze gisteren geen verse krekels hadden gekregen. Ze wisten ook niet hoe laat er nieuwe zouden komen.
Paniek.
Vliegen en spinnen zoeken.
Steeds maar denken dat jonge zwaluwen best een tijdje zonder eten kunnen.
Maar ja, Henkie moet groeien want hij heeft al een achterstand.
Mijn echtgenoot, die het beestje heeft meegenomen en zich superverantwoordelijk voelt, kan het zo regelen dat hij in een andere plaats krekels haalt en een tijdje thuis komt werken.
Dus om twaalf uur kan Henkie weer eten.
Toch is mijn dag verstoord door het feit dat we hem niet konden bieden wat hij nodig had.
Snel wat huishoudelijk werk en andere klusjes doen en dan naar de dochter die, net als mijn man, ook de krekels durft te doden. Zij past op twintig paarden, gezellig met haar vriend die een grote vogelkenner is.
Terwijl onze dochter onder toeziend oog van drie honden en een haan met de krekels aan het werk is, vertelt de vogelaar dat hij nog nooit iemand heeft gezien die de hele dag een jonge zwaluw bij zich draagt. Maar ja, er is niks tegen in te brengen want Henkie doet het goed.
Hij begint steeds meer te oefenen met zijn vleugels en volgens de vogelaar zou Henkie over een dag of drie wel eens kunnen gaan vliegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten