Dit is de andere egel die in de tuin in Duitsland rondloopt. Ik ontvang deze mail bij de foto:
“Deze egel beweegt zich als een bezetene door de tuin. Hij rent echt & crasht overal doorheen, of de duivel hem op zijn hielen zit. Als hij schrikt, blijft hij stokstijf stil zitten, maar rolt zich niet op. Vorig jaar kwam ik hem voor mijn huis tegen, hij schrok & ging in de hoek tussen de muur en de schutting van de buren staan - zoals een kind zich verstoppen kan door zijn ogen dicht te doen. De buren hebben voor ik hier kwam wonen een jonge egel, die naast zijn doodgereden moeder zat, van de straat gevist & hem in de schuur de winter door geholpen. Door zijn wat afwijkende gedrag vroeg ik me af of dat deze egel was, vandaar.”
Als ik contact maak, zie ik meteen twee grote ogen en valt er stilte. Nog meer stilte. Ongebruikelijk voor een diercontact. Ik mompel: ‘Jij begrijpt iets niet …’
Hierop kijkt hij me met blokkerige, grote verschrikte ogen aan. Naar mijn idee schiet hij weg bij elk geluid.
Ik geef het beeld van een jonge egel en dan voel ik eenheid en harmonie bij hem. Als ik het beeld geef van een overreden moederegel met een klein egeltje ernaast, voel ik meteen dat er ergens in zijn koppie een schuif voor gaat. Alsof op dat moment zijn ontwikkeling gestopt is. Het lijf is wel gegroeid maar het koppie van binnen niet. Net of hij er niks nieuws heeft bij geleerd nadien.
Ik vraag of hij wel eens andere egels opzoekt maar hoor: ‘Je kunt ze kwijtraken.’
Het is uitermate duidelijk dat de verbinding tussen hem en andere egels weg is. Ik weet dat ze solitair leven maar ondanks dat kan er toch verbinding zijn tussen de soortgenoten. Deze egel voelt aan of hij altijd bang en opgejaagd is. Alsof hij bevriest bij gevaar.
Ik vraag hem of hij begrijpt dat mensen zich over hem hebben ontfermd en ik voel dat deze egel niet de juiste connectie heeft gevonden bij mensen. Hij geeft het gevoel alleen op de wereld te zijn.
Ik laat hem in gedachten in aanraking komen met de andere egel en ga met hem naar de gemoedelijkheid van die egel. Het vindt totaal geen aansluiting bij deze egel. Het enige dat ik voor hem kan doen is de juiste hulptroepen voor hem vragen om hem weer te helen, zodat hij wellicht zijn verdere leven ook in harmonie kan leven.
N.B. De jonge kameel gaf ook al aan dat er zonder de moederkameel geen verbinding met soortgenoten zou zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten