Asperges

Ik heb het al es vaker genoemd op deze blog: als je met dieren kunt communiceren, kun je ook de energie en bewustzijn opvangen van bomen, planten en bloemen. Op deze Bevrijdingsdag stuurt Petra foto’s van asperges die ze gisteren op een boerderij heeft gekocht.
Nooit te beroerd voor een experiment (waar zij een zeer goede aangeefster van is) stel ik me in op de asperges. Meteen voel ik een fluweelzachte energie. Bijna lieflijk. Aangezien ik geen culinair iemand ben en de enige asperges hier in huis binnenkomen in blik, ben ik verbaasd dat ik doorkrijg dat ze vochtig bewaard willen worden. In een vochtige doek, lekker donker. Als ik dit later op internet controleer, blijkt dat een algemeen bekend feit te zijn. Ik voel me nogal dom.
Dan krijg ik heel duidelijk door dat ze met aandacht vastgepakt willen worden. Niet snel en geen gesmijt. Het dringt tot me door dat geen enkele groente dat wil. Ze willen dat er zorg en aandacht aan ze besteed wordt. Dan besteden zij ook zorg en aandacht aan de vertering in de mens.
Als ik dit zo allemaal binnenkrijg, klinkt het zo logisch. Zo vloeiend, zo natuurlijk. Met schaamte denk ik aan mijn groente- en fruitbak: alles achteloos op elkaar gegooid. Als ik ga koken, gris ik iets uit die bak en smijt het met een zwier op het aanrecht. Ik heb het vermoeden dat gisteren de laatste keer was dat ik dat zo deed …

Petra heeft inmiddels een interessante blog gemaakt naar aanleiding van de asperges.