zaterdag 3 april 2010

De eend en de zes eieren

Al een tijdje heb ik plezier om twee eendenstelletjes die ’s ochtends aan boord komen. Op een gegeven moment is er nog maar één stelletje dat komt. Het vrouwtje is de meest vrije: ze loopt op de dekramen, zwemt in het kleine vijvertje, vliegt op de kooi van de papegaai en bekijkt alles ook es vanaf de meerpalen. Best ongebruikelijk gedrag voor een eend, vind ik, om van zo’n hoogte alles te overzien.
In gedachten laat ik ze weten dat ik het leuk vind dat ze aan boord komen, ik heet ze welkom en zeg dat ze niet bang hoeven te zijn.
Had ik dat beter allemaal niet kunnen denken? Een paar dagen geleden ontdekte ik namelijk twee eieren in onze boottuin. En de volgende ochtend zat de eend erop. En verdween ’s middags weer. Om er de volgende ochtend weer te zitten en een derde ei te leggen. Vandaag heeft ze haar zesde ei gelegd en is weer vertrokken.
Via internet begrijp ik dat eenden elke dag een ei leggen en dan pas gaan broeden. Dertig dagen lang. Hoe moet dat met de honden en katten en de buurboot die langszij ligt?
Ik zoek contact met de eend en ze vertelt meteen dat ze een ei aan het leggen is.
‘Ja, dat had ik gezien. Denk je dat het hier veilig is?’ Ik herinner me dat de eenden vorig jaar besloten hadden dat de boot onveilig was.
Ze geeft door dat ze de plek bewust heeft uitgekozen en welkom was. Ze heeft hier geen last van andere eenden of meerkoeten.
Ik spreek mijn zorg uit in verband met de andere dieren en beloof dat ik de tuin voor de honden zal afzetten. De kat daar weghouden zal moeilijker zijn. Als de eend gaat broeden moet ik maar met de kat gaan praten maar ik vrees dat deze jager haar instinct niet kan bedwingen. Ieder jaar probeert ze kleine eendjes uit het water te meppen. Als ze kant en klaar op het schip het ei uit komen … Maar dat duurt nog ruim dertig dagen. Wie dan leeft, wie dan zorgt.
Eerst maar es zien of we de broedtijd veilig kunnen maken voor deze eend.
Ze laat me nog zien dat de tijd van het eieren leggen vergelijkbaar is met een mensenzwangerschap: je hebt je handen nog vrij om te doen wat je altijd deed. De broedperiode is als de eerste periode bij ons: je hebt amper meer tijd voor jezelf en wordt gehouden aan de taak die je toebedeeld is. En daarna, als de eendjes gaan rondzwemmen, is het voor de ouders een hele taak om ze in leven te houden … Wat een cyclus.

Vervolg: Na 12 eieren gelegd hebben, heeft de eend 3 dagen op het nest gezeten. En toen verdween ze. Ik zie haar niet meer en via de diercommunicatie krijg ik amper contact met haar. Op een gegeven moment kreeg ik duidelijk door: 'Laat me maar.' Misschien kom ik er ooit nog achter wat er gebeurd is, maar nu dus kennelijk niet ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten