woensdag 30 januari 2013

Een marter in huis (3)

Hoe is het met de marter op de zolder in Duitsland? (Zie deel 1 en 2 hieronder) Ik krijg dit antwoord van Alma: “De marter is een slimpie, zoals je al zei. Hij heeft de vangkast weten te vermijden, maar wel de eieren eromheen gegeten. Dat ene ei erin liet hij liggen. Ik heb hem inmiddels Franz-Joseph gedoopt, een naam die past bij de muis genaamd Karl-Heinz in de keuken. De kast is voor zover ik weet zonder verstekeling zaterdag opgehaald. De avonden ervoor heeft hij zich gedeisd gehouden, ik ga er maar van uit dat hij wist wat er zou gaan gebeuren. Het weer is inmiddels beter, de sneeuw is weg, het is zo'n 10-11 graden & er staat een zzw-wind. Wat mij betreft ideaal buitenweer voor marters & aanverwant. Of hij dat ook vindt?” Ik antwoord haar: “Je vindt het niet erg dat ik plezier heb, hè? Maar ik zal morgen es kijken of ik de marter weer kan contacten en hem back to nature kan brengen.” Waarop Alma weer antwoordt: “Integendeel - ik weet het gedrag van deze slimmerd zeer te waarderen, heb er eerlijk gezegd best bewondering voor. Zulke vrijbuiters tref ik nou eenmaal zelden, om niet te zeggen helaas haast nooit. En ik begrijp dat jij een hoop plezier hebt, want in het geniep heb ik dat ook!” De marter en ik zitten aardig op één lijn: er is een gevoel van ‘Goed gedaan!’. Maar ja, het lijkt ook tijd om te gaan. De sfeer in huis is te grimmig. Ik hoef de marter niet eens te overtuigen dat het beter is om naar buiten te gaan en daar een nieuwe habitat te zoeken. Het lijkt of hij dat ook vindt. Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd of hij dat ook daadwerkelijk gaat doen!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten