Kip Maria (2)

Als ik het hok van Maria opendoe en ze eruit loopt, zie ik een ei liggen. Wauw! Daar had ik geen moment aan gedacht.
Maria draait vandaag de dag mee zoals die hier loopt. De gewone huishoudelijke dingen, de gesprekken die ik met mens en dier via de telefoon heb. Tussendoor loop ik steeds met het fototoestel omdat het zo’n leuk gezicht is allemaal: kip op bank, kip bij ara, kip bij cavia, kip bij oven, kip drinkend uit de waterbak van hond en katten. Het is echt genieten zo’n kipje in huis.
Het is zo'n leuk diertje dat de mensen bij wie ze vandaan komt haar vast missen, dus ik geef haar netjes op bij Amivedi. Wat ik via de diercommunicatie vermoed, is dat ze onder een hek is doorgekropen en aan de wandel is gegaan. Maar ik vertrouw de info niet helemaal. Maria heeft naar mijn idee nog teveel indrukken te verwerken om echt te communiceren. Eerst maar even acclimatiseren hier.
Als de dochters thuiskomen, zit Maria er op haar kistje bij de bank gezellig bij. Na het eten wordt ze onrustig en kijkt steeds omhoog. ‘Volgens mij moet ze naar bed toe,’ zeg ik, wat een lachsalvo oplevert bij de meiden. Maar het klopt wel. We zetten Maria in haar kooi, dekken het af met een doek zodat ze rust heeft en we horen haar de hele avond niet meer.

Kip Maria (1)

Je kunt het leven maar het beste gewoon nemen zoals het valt. Donderdag 9 februari kom ik terug van boodschappen doen en er flitst een jonge knul langs me als ik naar de trap naar ons schip loop. ‘Ik heb een kip bij jullie aan boord gezet,’ zegt hij. ‘O, wat leuk,’ reageer ik meteen. En ja hoor, daar loopt een witte kip.
Daadkrachtig als ik kan zijn, doe ik een paar aanpassingen aan het kleine houthok en de kip heeft een hok. Maar veel te veel ingangen voor bunzingen, ratten en wezels. Bovendien vriest het nog en krijg ik het niet tochtvrij. Twee weken geleden is de laatste fret overleden en dat hok kan nu goed dienst doen als tijdelijk kippenhok. Ik zet het weer terug in de kamer, hooi erin, kip erin. Snel naar de winkel om kippenvoer te kopen en dan weer weg naar de afspraak die ik ergens heb. In de tussentijd heb ik even rustig gezeten om naar de kip uit te zenden dat de situatie is zoals ze is, dat ze welkom is, dat we op dit moment voor haar zullen zorgen en dat we later wel verder praten.
Als ik terugkom, blijkt de kip Maria te heten. Mijn zus had een van de dochters aan de lijn gehad en ze vond het een onbevlekte ontvangenis om op deze manier zomaar ineens een kip te krijgen.
Maria heeft in haar kooi al goed gegeten en na twee uur in de kooi wil ze er wel uit. Vanaf het moment dat ze eruit stapt, lijkt Maria helemaal op haar plaats. Ze loopt rustig rond, bekijkt alles, maakt kennis met de hond, de katten en de ara en gaat een rondje door het terrein van de cavia. Die heeft zijn plekje onder de stok van de ara. Er staan twee dozen voor hem en voor de zekerheid maken we in beide dozen twee vluchtuitgangen zodat hij altijd een uitweg heeft.
Ik sms mijn man tactisch dat Maria er vanavond ook is en blijft logeren. Meteen belt hij op: ‘Wie is Maria?’ Vorige week kwam hij met een aangereden kraai aan die ons schip als hospice heeft gebruikt en de kleine gierzwaluw heeft hij ook in huis gebracht, dus ik verwacht niet veel tegengeluid. Maria helpt een handje mee door meteen een lekker plekje op hem te zoeken als hij ’s avonds op de bank ligt. Daarna komt ze bij mij zitten.
Wat moeten we nou weer met een kip in huis?

Muizen teisteren Tweede Kamer

"Muizen teisteren Tweede Kamer" kopte de Stentor gisteren op pagina 3. Een enkele keutel in de hoek van de keuken zorgde ervoor dat deze geen certificaat kreeg afgelopen november. De keuken voldeed niet aan de kwaliteitseisen.
Voor mij een leuke aanleiding om de muizen aldaar eens te spreken. Ik vertel de diertjes van het krantenartikel en hoor: “Wij wonen hier. Zij niet.”
Eigenlijk zijn we hiermee al uitgepraat want ze hebben groot gelijk, vind ik.
Maar nu ik ze toch ‘aan de lijn’ heb, babbelen we wat door. Ik vertel dat ze in het gebouw van de Tweede Kamer wonen.
“Het maakt ons niet uit waar we zijn.”
“Vanuit dat gebouw wordt het land aangestuurd,” ga ik nog even door.
“Dat maakt ons niet uit,” hoor ik weer.
“Hier zit ook de Partij voor de Dieren. Die komen voor de dieren op.”
“Laat ze eten neerleggen!” wordt er enthousiast geroepen.
In beeld geef ik door dat dat waarschijnlijk te ver gaat en dat de PvdD dat vast niet zal doen. ‘Wat heb je dan aan zo’n partij?’ hoor ik teleurgesteld mompelen.
We laten de politiek maar en gaan over tot belangrijker zaken: de lokdoosjes en muizenvallen. De laatste schijnen nieuw te zijn en ik waarschuw de muizen voor beiden terwijl ik in beeld de werking ervan uitleg.
Er werd geopperd, volgens de krant, om een kater in te zetten in het gebouw. Dat vinden de muizen een goed idee. Het is een veel eerlijker strijd dan vallen en gif. Die getuigen van onvermogen van de mens terwijl een kat een appel doet op het reactievermogen van muizen. Katten inzetten is de enige natuurlijke manier, aldus de muizen.
Zoals altijd word ik heel vrolijk van deze dieren. Hun levenslust en plezier is een genot om even bij te vertoeven.
Het is duidelijk dat de mensen overdag geen gevaar zijn voor muizen. “Ook de schoonmakers niet?” vraag ik en ik laat hen schoonmaakkarren zien en mensen die schoonmaken.
Nu worden de muizen alert: “Die zijn niet te vertrouwen… die vertellen alles door!”
In tegenstelling tot de werkende mensen aan de tafels, zijn de mensen die schoonmaken met hun aandacht gericht op muizen. Dat soort mensen moeten dus vermeden worden, weten de muizen!


In het boek "In de Stilte hoor je alles - Piek Stor in gesprek met dieren" is in hoofdstuk 5 meer te lezen over Ongevraagde huisdieren.
Boeken kunnen besteld worden door een mail met naam en adres te sturen naar:
happy.view@xs4all.nl en het bedrag (€25,- + €3,- p&p) over te maken naar
giro 8029936 tnv Happy View te Utrecht

Filmpje: In gesprek met koeien

Als je op deze link klikt, kom je op Petra's blog waar het filmpje met de koeien te zien is.

Samen met deze twee uitspraken van dieren op de boekpresentatie is dit mijn nieuwjaarswens voor iedereen.

Boekpresentatie

21 december in Zenne, Rotterdam.

Interview Radio Rijnmond - Petra

21 december is de boekpresentatie in restaurant Zenne in Rotterdam.

"Rotterdammers vinden dit onderwerp gek", aldus de radioman die Petra interviewde.

Des te leuker dat ze 11 minuten besteedden aan het onderwerp:

http://youtu.be/fr9dWZkpcYk

Boekpresentatie in Rotterdam

Woensdag 21 december om 19.00 uur is er een boekpresentatie in Rotterdam. Feest!!
Wie het leuk vindt om te komen is van harte welkom in restaurant Zenne: www.zenne.nl.
Wel graag van te voren opgeven of je komt ivm de culinaire verrassingen... Opgeven kan bij Happy View: happy.view@xs4all.nl