De dolfijn (vervolg)

De dolfijn vervolgt: 'Wij hoeven niet naar mensen te gaan. Wij gaan vrijwillig. Wij hebben overvloed.'
Ik haal het beeld voor ogen van grote groepen mensen die naar dolfijnen op zoek zijn en ze soms wel en soms niet treffen.
'Weet je welke mensen je moet hebben?' vraag ik.
'Ik wachtte jou toch ook op?' is het antwoord.
De onuitgesproken wens komt bij me op om dolfijnen in het echt te ontmoeten.
'Je hoeft ons niet echt te zien om ons te kunnen ervaren,’ hoor ik.
Dan vertel ik haar dat ik heb gehoord van een jongeman in Indonesië die door een dolfijn behoorlijk tegen een kant van een bassin was gedrukt.
'Dan zal hij iets hebben moeten leren.'
Ik vraag naar de dolfijnen in het Dolfinarium en andere dolfijnencentra.
'Die dieren hebben hun vrijheid ingeleverd. Zij zijn dienstbaar. Het zijn ruime geesten dat ze het kunnen opbrengen in gevangenschap te kunnen leven.'
Zij vervolgt: 'Het verlangen naar vrijheid kan er zijn maar dit was hun keus.'
'Ik hoef dus geen medelijden te hebben met die dieren?'
'Je hoeft nooit medelijden te hebben met een dier. Alles is een keus. Waar een dier terecht komt is een keus: als vrij dier, als huisdier, als dierentuindier. Alles heeft zijn zin.'
Daarop vraag ik of het dan overbodig is dat we ons als mensen inzetten voor dierenleed, milieu etc.
'Nee, het is goed dat de mens de aarde naar een hoger plan wil trekken. Maar onthoud dat alles zijn zin heeft. Laat je niet ontmoedigen. Ga met een ruim hart door. Laat je niet naar beneden halen door misbruik van dier of natuur. Verlaag jezelf niet. Weet dat elk gestorven dier zich opgeofferd heeft. Hij is onderdeel van het plan.'
Ik trek de conclusie: 'Dus alles wat er gebeurt is goed?'
'Ja, maar streef naar het hogere, ook in relaties. Help als mens de aarde omhoog brengen. Toon geen onverschilligheid maar accepteer wel dat dingen gaan zoals ze gaan.'
Ik vraag de dolfijn of zij optimistisch is.
'Vanuit mijn ruime bewustzijn kan ik niet anders dan optimistisch zijn.'
En: 'Dank elk (gedood) dier in gevangenschap voor zijn taak, zijn opoffering. Het is goed zoals het is.'
Ik stel haar nog de vraag wat zij van diercommunicatie vindt en hoor: 'Het is een manier. De dieren hebben veel te vertellen als je kunt luisteren.'
Daarop voegt ze zich weer bij de groep en ga ik ook weer terug.