Kip Maria (1)

Je kunt het leven maar het beste gewoon nemen zoals het valt. Donderdag 9 februari kom ik terug van boodschappen doen en er flitst een jonge knul langs me als ik naar de trap naar ons schip loop. ‘Ik heb een kip bij jullie aan boord gezet,’ zegt hij. ‘O, wat leuk,’ reageer ik meteen. En ja hoor, daar loopt een witte kip.
Daadkrachtig als ik kan zijn, doe ik een paar aanpassingen aan het kleine houthok en de kip heeft een hok. Maar veel te veel ingangen voor bunzingen, ratten en wezels. Bovendien vriest het nog en krijg ik het niet tochtvrij. Twee weken geleden is de laatste fret overleden en dat hok kan nu goed dienst doen als tijdelijk kippenhok. Ik zet het weer terug in de kamer, hooi erin, kip erin. Snel naar de winkel om kippenvoer te kopen en dan weer weg naar de afspraak die ik ergens heb. In de tussentijd heb ik even rustig gezeten om naar de kip uit te zenden dat de situatie is zoals ze is, dat ze welkom is, dat we op dit moment voor haar zullen zorgen en dat we later wel verder praten.
Als ik terugkom, blijkt de kip Maria te heten. Mijn zus had een van de dochters aan de lijn gehad en ze vond het een onbevlekte ontvangenis om op deze manier zomaar ineens een kip te krijgen.
Maria heeft in haar kooi al goed gegeten en na twee uur in de kooi wil ze er wel uit. Vanaf het moment dat ze eruit stapt, lijkt Maria helemaal op haar plaats. Ze loopt rustig rond, bekijkt alles, maakt kennis met de hond, de katten en de ara en gaat een rondje door het terrein van de cavia. Die heeft zijn plekje onder de stok van de ara. Er staan twee dozen voor hem en voor de zekerheid maken we in beide dozen twee vluchtuitgangen zodat hij altijd een uitweg heeft.
Ik sms mijn man tactisch dat Maria er vanavond ook is en blijft logeren. Meteen belt hij op: ‘Wie is Maria?’ Vorige week kwam hij met een aangereden kraai aan die ons schip als hospice heeft gebruikt en de kleine gierzwaluw heeft hij ook in huis gebracht, dus ik verwacht niet veel tegengeluid. Maria helpt een handje mee door meteen een lekker plekje op hem te zoeken als hij ’s avonds op de bank ligt. Daarna komt ze bij mij zitten.
Wat moeten we nou weer met een kip in huis?