Natuurmissie

Ons schip maakt nogal wat los bij mensen. We hebben namelijk een tuin op ons schip en de meningen daarover zijn verdeeld. Veel schippers kunnen het niet waarderen en iemand van Rijkswaterstaat sprak eens zijn grote ongenoegen uit over deze manier van omgaan met schepen. Er zijn ook mensen die het heel verrassend vinden en meteen het fototoestel pakken om al het varende groen vast te leggen. Voor mij is de biodiversiteit op het stuk staal uit 1903 een voorbeeld hoe je altijd en overal groen kunt laten ontstaan. Dat groen trekt allerlei dieren: insecten, slakken, muizen, ratten, een marter, vogels, eenden. En heel veel bijen. Dat laatste komt omdat ik weet hoe belangrijk bijen zijn en dat is de reden dat ik veel bijvriendelijke planten zaai. Een aantal bijvriendelijke planten is door mensen ondergebracht onder het kopje onkruid. Als je het zo categoriseert, zie je een schip met onkruid. Ik zie mooie planten waar veel soorten bijen en hommels voedsel halen. Op de werf lagen we langszij een schip dat al 40 jaar het trotse bezit van een echtpaar is. De vrouw hield van planten en mocht kennelijk twee bakken op de stuurhut kwijt. De man was niet zo´n tuinkabouter, volgens eigen zeggen. Toen we wegvoeren vertelde hij dat hij geen last had gehad van ons. Alleen was er door onze tuin ongedierte op zijn schip gekomen: bijen. Er is dus nog steeds missiewerk te doen op het gebied van voorlichting geven over de functie van bijen, andere diersoorten en de samenwerking tussen mens en natuur. (www.zutphenbijenstad.nl)