Communiceren met de natuur kan echt

Een ongelooflijke hoeveelheid kraaien vliegt luid tierend op als Sjaan en ik in de ochtendschemering langs de bomen lopen. Het gekrijs gaat maar door en gaat maar door. Ze vliegen als een malle rond en vinden geen rust. We hebben duidelijk hele kolonies verstoord. Dat moet anders kunnen, denk ik. Dus de volgende ochtend maak ik van te voren contact met de groep kraaien en laat zien dat Sjaantje en ik langs komen lopen, dat we geen kwaad in de zin hebben, dat we laag bij de grond zijn en dat er niks kan gebeuren. Op het moment dat we er daadwerkelijk langslopen, herhaal ik in mezelf steeds naar hen: ‘Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen!’ De kraaien blijven zitten. Af en toe morrelt er een, misschien om te proberen de hele meute toch aan het vliegen te krijgen. Maar ze blijven zitten. En wat te denken van de pestvogels? Een jongeman wil heel graag pestvogels zien en doet een oproep in de krant om pestvogels te melden via waarnemingen.nl. Het blijkt dat er een pestvogel 25 kilometer verderop gezien is en het lijkt me zo leuk voor hem als een aantal van deze vogels in zijn tuin zouden komen. Dus ik stel me in op de pestvogels en geef ze in beeld de locatie door. De volgende dag hoort en ziet de jongeman vijf kilometer van zijn huis een pestvogel. ‘Nog een beetje uit de richting…’ zeg ik de dieren en ik geef opnieuw de locatie door. De dag erop hoor ik dat twee pestvogels boven de tuin van de jongeman vlogen.